Αίσχος!

Πρόσφατα το ολλανδικό μη κερδοσκοπικό ίδρυμα Dierenleed δημοσίευσε τη λίστα των λιγότερο φιλόζωων χωρών στον κόσμο και όπου καταπατώνται περισσότερο τα δικαιώματα των ζώων. Δυστυχώς η Ελλάδα βρισκόταν στην πρώτη θέση, ανάμεσα σε άλλες χώρες μπιζουδάκια. Ορίστε η λίστα της ντροπής:

Ελλάδα
Ισπανία
Ολλανδικές Αντίλλες
Ολλανδία
Ρουμανία
Τουρκία
Βενεζουέλα
Βουλγαρία
Αίγυπτος
Πορτογαλλία
Μεξικό
Αρούμπα
Κίνα
Ταϊλάνδη
Ηνωμένες Πολιτείες
Βέλγιο,
Βραζιλία
Ιταλία
Νότια Αφρική
Ιαπωνία

Κριτήρια για την κατάταξη ήταν η μαζική εκτροφή, προμήθεια ζώων από χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ, πωλήσεις μέσω ίντερνετ και συνθήκες εκτροφής των ζώων αναπαραγωγής για το κρέας τους.

Λένε ότι μια φωτογραφία αξίζει όσο χίλιες λέξεις. Τα παρακάτω βίντεο από την ντροπή της λαϊκής του Σχιστού όπου πωλούνται κουτάβια από παράνομα εκτροφεία, φαντάζομαι αξίζουν ακόμα περισσότερο...







Εννοείται ότι η λαϊκή δεν επιθεωρείται από την αστυνομία. Ή την αγορανομία. Ή επιθεωρείται και όλοι τηρούν σιγήν ιχθύος...

Ο σύγχρονος "Κανών" του Χόλυγουντ και το διαζύγιο

Άλλο ένα χολυγουντιανό παραμύθι λοιπον τελείωσε. Ο διάσημος και μέχρι προ τινος δημοφιλέστατος ηθοποιός και πρώην κυβερνήτης της Καλιφόρνιας Άρνολντ Σβαρτσενέγκερ και η γυναίκα του, επίσης διάσημη δημοσιογράφος και κληρονόμος των Κέννεντυ Μαρία Σράιβερ ανακοίνωσαν ότι βρίσκονται σε διάσταση από τον Ιανουάριο. Ο γάμος τους διάρκεσε 25 χρόνια και το ζεύγος απέκτησε τέσσερα παιδιά. Ψιθυριζόταν ήδη από χρόνια βέβαια ότι ο σταρ κυνηγούσε τον ποδόγυρο και η γυναίκα του είχε ήδη συγχωρήσει μερικές "ατασθαλίες" του που συμπεριλάμβαναν και σεξουαλική παρενόχληση. Αυτή τη φορά όμως τα πράγματα ήταν πολύ πιο σοβαρά. Ο Άρνολντ με το αθλητικό σώμα που τον έκανε να θεωρείται ως άλλος, σύγχρονος "Κανών του Πολυκλείτου", είχε αποκρύψει από την οικογένειά του ότι είχε αποκτήσει εξώγαμο γιο με την οικονόμο που δούλεψε για τους Σβαρτσενέγκερ 20 ολόκληρα χρόνια και παραιτήθηκε μόλις τον περασμένο Ιανουάριο, πάνω κει που ξέσπασε το σκάνδαλο.

Αν και ο πρώην κυβερνήτης παραδέχθηκε το λάθος του και έκανε τις αναμενόμενες δηλώσεις για το όσο πλήγωσε την οικογένειά του και ότι τους ζήτησε συγγνώμη ελπίζοντας σε συμφιλίωση, τις τελευταίες μέρες μαθεύτηκε ότι η Σράιβερ προσέλαβε τη Λόρα Βάσερ, δικηγόρο των αστέρων που ειδικεύεται σε διαζύγια, εφόσον μάλιστα εκτός από το διαζύγιο διακυβεύονται μεγάλα ποσά. Η κοινή περιουσία του ζεύγους Σβαρτσενέγκερ ανέρχεται στα 500 εκατομμύρια δολλάρια. Αν και οι δυο τους μάλλον υπέγραψαν το καθιερωμένο προγαμιαίο συμβόλαιο όταν παντρεύτηκαν το 1986 και η πολιτεία της Καλιφόρνιας δέχεται μόνο λόγο διαζυγίου την ασυμφωνία χαρακτήρων, τα πράγματα είναι πολύπλοκα. Ο καλιφορνέζικος νόμος προβλέπει επίσης ότι η κοινή περιουσία που αποκτήθηκε μετά το γάμο μοιράζεται εξίσου. Επομένως το συγκεκριμένο διαζύγιο μπορεί να πάρει και χρόνια μέχρι τα δυο μέρη να συμφωνήσουν στα οικονομικά ώστε το διαζύγιό τους να κηρυχθεί τελεσίδικο.

Έχουν ήδη γραφεί και θα συνεχίσουν να γράφονται πολλά για το σκάνδαλο. Αρκετοί λυπούνται για το παραμύθι που έλαβε τόσο άδοξο τέλος και το συγκρίνουν με το επερχόμενο διαζύγιο του πρώην αντιπροέδρου των ΗΠΑ Αλ και της Τίππερ Γκορ. Άλλοι σαρκάζουν για τους "καημένους τους πλουσίους" που έχουν τόσα πολλά προβλήματα και πρέπει να μοιράσουν τόσα εκατομμύρια που και να θέλανε δεν θα μπορούσαν να ξοδέψουνε στην υπόλοιπη ζωή τους. Από την άλλη μεριά όμως, εκείνο που σκέφτονται πολλοί, και δικαίως, είναι το πόσο προδομένη θα πρέπει να αισθάνεται η Μαρία Σράιβερ. Λίγο πριν την ανακοίνωση-βόμβα του χωρισμού του ζεύγους, ανέβασε στο youtube την παρακάτω αγωνιώδη έκκληση προς το κοινό, ζητώντας συμβουλές από όσους έφτασαν κάποτε σε μεταβατική περίοδο της ζωής τους:



Την τραγωδία της Μαρίας Σράιβερ μπορεί να νοιώσει κάθε γυναίκα που θυσίασε τη ζωή και την καρριέρα της διότι έτσι πρόσταζαν οι συνθήκες και οι παραδόσεις μιας κοινωνίας που την θέλει μόνο σύζυγο και μητέρα. Και πολλές γυναίκες έχουν προδοθεί με αυτόν τον τρόπο, γυναίκες με ταλέντο, με όνειρα για μια καρριέρα, με επιτυχίες, που δίνουν τα πάντα και η ανταμοιβή τους είναι η πίκρα και η απογοήτευση. Η Σράιβερ μπορεί να είναι μια Κέννεντυ, αλλά, αντίθετα με άλλα πλουσιόπαιδα, εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο όλες τις ευκαιρίες που της δόθηκαν. Σπούδασε, έγινε εξαιρετική συγγραφέας και δημοσιογράφος, τις εκπομπές της οποίας θυμάμαι ακόμα ως ποιοτικές, με ουσία και περιεχόμενο. Θα μπορούσε να είχε συνεχίσει το δρόμο της όπως η Katie Couric, η Diane Sawyer ή η Cokie Roberts. Το να παίζει την πρώτη κυρία της Καλιφόρνιας δεν της ταίριαζε και την έκανε να ασφυκτιά. Το έκανε όμως διότι αγαπούσε τον άντρα της και του παραστάθηκε σε όλες τις πολιτικές καμπάνιες, τον βοήθησε να μαζέψει τις ψήφους αρκετών Δημοκρατικών και στάθηκε δίπλα του σε κάθε στιγμή, βάζοντας τη ζωή της σε δεύτερη μοίρα. Τα παιδιά της τα μεγάλωσε καλά, δεν έγιναν κακομαθημένα πλουσιόπαιδα και η κόρη της μάλιστα, η Katherine Schwarzenegger βαδίζει στα χνάρια της μητέρας της διότι πολύ νέα έγινε συγγραφέας δημοσιεύοντας ένα πολύ ώριμο βιβλίο για την εφηβεία.

Μέσα σε όλα λοιπόν τα φιλοσοφικά ερωτήματα που τέθηκαν αυτές τις μέρες για το γιατί οι πολιτικοί, που σε κάποιο σημείο όλοι έχουν ναρκισσιστικές τάσεις, εμπλέκονται σε σεξουαλικά σκάνδαλα, ας προσθέσουμε κι αυτό: γιατί οι ταλαντούχες γυναίκες θυσιάζουν τα πάντα για έναν άντρα;

Το μπλογκ της Σράιβερ είναι από τις αγαπημένες μου ιστοσελίδες και αξίζει να το διαβάζει κανείς συχνά.

Ιστοσελίδες για την ελληνική γλώσσα

Οι δυο αγαπημένες μου ιστοσελίδες για την ελληνική γλώσσα, λογοτεχνία και για γλωσσολογικά θέματα είναι δημιούργημα δυο καλών και μεγαλοφυών φίλων, του Νίκου του Σαραντάκου που ζει στο Λουξεμβούργο και του Νίκου του Νικολάου από τη Μελβούρνη. Ο Σαραντάκος προσφέρει υλικό και σχόλια πάνω στην ελληνική γλώσσα και λογοτεχνία, συμπεριλαμβανομένου και πολύ καλού ανθολογίου νεοελληνικών κειμένων. Το μπλογκ του Νικολάου είναι θησαυρός υλικού και σχολίων για θέματα γλωσσολογικά και έχει τίτλο Ηλληνιστεύκοντος.

Το Saturday Night Live για το Στρος-Καν και την ελληνική κρίση

Καυστικό χιούμορ από το δημοφιλές αμερικανικό βαριετέ Saturday Night Live, όπου τρεις κωμικοί φαντάζονται πώς πέρασε ο Στρος-Καν την πρώτη του μέρα στη φυλακή:

Συνωμοσίες...

Διαβάζω τη σημερινή βρεττανική εφημερίδα Guardian και με πιάνει ναυτία: ο Γάλλος Μπερνάρ-Ανρί Λεβί με τ' όνομα, φιλόσοφος το επάγγελμα και αυτοαποκαλούμενος κοσμοπολίτης, κάνει δηλώσεις για την υπόθεση Στρος-Καν που συγκλόνισε τη διεθνή κοινή γνώμη. Συνήθως ο Λεβί αποκωδικοποιεί, λέει, το ευρωπαϊκό πολιτικό γίγνεσθαι, τώρα όμως αποκωδικοποιεί την τεράστια συνωμοσία εις βάρος του "καημένου" και "παρεξηγημένου" Στρος-Καν σε στήλη του όπου γράφει ο αηδέστατος:

"Δεν ξέρω τι ακριβώς συνέβη προχτές το Σάββατο στο δωμάτιο του πλέον διάσημου ξενοδοχείου Sofitel της Νέας Υόρκης".

Κι εκεί που λέω κι εγώ ότι επομένως αφού δεν ξέρει θα σταματήσει τις δηλώσεις εκεί και ίσως θα συμβουλέψει την κοινή γνώμη να περιμένει την αμερικανική δικαιοσύνη να αποφανθεί σχετικά, ο Λεβί συνεχίζει -και προσέξτε τα ρητορικά σχήματα:

"Δεν γνωρίζω-κανείς δεν γνωρίζει, διότι δεν έχουν διαρρεύσει οι δηλώσεις του περι ου ο λόγος -αν ο Ντομινίκ Στρος-Καν είναι ένοχος των αδικημάτων που κατηγορείται ότι  διέπραξε, ή εάν την ώρα εκείνη, όπως έχει λεχθεί, έτρωγε μεσημεριανό με την κόρη του".

Προσέξτε τη χρήση της παθητικής φωνής: "όπως έχει λεχθεί". Δεν ξέρω αν ο ξυλόσοφος έχει δει το επίσημο κατηγορητήριο, το οποίο έχει ήδη δημοσιευτεί, αλλά πουθενά δεν αναφέρεται το άλλοθι που προβάλλεται τώρα και το οποίο αν όντως υπήρχε, θα είχε ήδη ελεγχθεί από την αστυνομία και, αν ίσχυε, ο Στρος-Καν θα είχε αφεθεί ελεύθερος χωρίς να του απαγγελθεί καμιά κατηγορία. Εξ ου φυσικά και η χρήση της παθητικής φωνής. Δεν λέει "όπως ισχυρίζεται ο Στρος-Καν", αλλά "όπως έχει λεχθεί". Από ποιον ακριβώς? Διότι ο δικηγόρος του Στρος-Καν, Μπέντζαμιν Μπράφμαν, έχει πει κατά λέξη: "[Ο πελάτης μου] αρνείται όλες τις κατηγορίες εναντίον του. ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΜΟΝΟ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΠΩ ΓΙΑ ΤΗΝ ΩΡΑ".

Όμως ο ξυλόσοφος κάνει κι άλλες δηλώσεις στο εμετικότατο κείμενό του: "Δεν γνωρίζω, αλλά από την άλλη μεριά, θα ήταν καλό να μαθαίναμε το συντομότερο, πώς θα μπορούσε μια καμαριέρα να μπει μέσα στο δωμάτιο μόνη της, αντίθετα με τη συνήθη πρακτική των περισσοτέρων πολυτελών ξενοδοχείων της Νέας Υόρκης να στέλνουν ολόκληρο 'τάγμα καθαριότητας' δυο ανθρώπων, μέσα στο δωμάτιο ενός από τους πιο στενά παρακολουθούμενους ανθρώπους στον πλανήτη"!

Καταρχήν είναι πολύ ενδιαφέρον το ότι ο ξυλόσοφος γνωρίζει τόσα πολλά για το πώς λειτουργούν τα πολυτελή ξενοδοχεία της Αμερικής. Η αλήθεια βέβαια είναι ότι δεν είναι και τόσο δύσκολο να βρει κανείς ευκαιρία να μείνει σε πολυτελές ξενοδοχείο στην Αμερική, κυρίως αυτή την εποχή που λόγω κρίσης βαράνε μύγες. Εκτός αυτού, τα μεγάλα και πολυτελή ξενοδοχεία δίνουν πολλές ευκαιρίες και στην πλεμπάγια να απολαύσει μεγαλεία για λίγο διάστημα, είτε λόγω συνεδρίων, είτε δίνοντάς της πρόσβαση σε κουπόνια και άπειρες προσφορές. Έτσι άλλωστε εξακολουθούν να είναι ανταγωνιστικά αφού τα συνήθη ξενοδοχεία και μοτέλ της πλεμπάγιας έχουν φτηνότερες τιμές και προσφέρουν και ένα σωρό τσάμπα καλούδια όπως τσάμπα πάρκιγκ χωρίς να σου τα πρήζει ο βαλέ, τσάμπα πρωινό που δεν το βρίσκεις στο πολυτελές ξενοδοχείο και τσάμπα γρήγορο ίντερνετ. Την τελευταία φορά που έμεινα στο Σέρατον π.χ. πριν από τέσσερεις μήνες για ένα συνέδριο, το ίντερνετ ήταν πανάκριβο και απαράδεκτα αργό και γενικώς πουλάγανε φύκια για μεταξωτές κορδέλλες. Πολύ θα ήθελα να είχα μείνει σε κανένα Best Western, αλλά επιμένανε από τη δουλειά μου αφού οι τιμές ήταν ίδιες (129 δολλάρια τη βραδυά). Μου έχει επίσης τύχει στο παρελθόν να μου κάνουνε όλως ξαφνικώς και upgrade στο Χίλτον, να μείνω στους πύργους του, μέσα στη χλιδή, με ιδιωτικό σαλόνι για τους VIPS, στην ίδια τιμή αφού και πάλι το ξενοδοχείο βάραγε μύγες. Μπορώ λοιπόν να σας βεβαιώσω ότι συνήθως μόνο μια καμαριέρα μπαίνει για να καθαρίσει και όχι "τάγμα" (!) δυο (!) καθαριστριών!! Επομένως ο ξυλόσοφος τρώει άκυρο και σ' αυτό.

Το υπόλοιπο άρθρο του Λεβί μας εκλιπαρεί κοινότυπα να μην καταδικάσουμε το Στρος-Καν μέσα από τα άτιμα μήντια, ο ίδιος όμως προτιμά να αγνοεί την προϊστορία του ινδάλματός του στη Γαλλία και στην Αμερική και να περνά πονηρά τη δική του "εναλλακτική ερμηνεία" για το τι ακριβώς έγινε προχτές το Σάββατο. Οι δυο τους είναι γνωστό φυσικά ότι είναι φιλαράκια και επομένως κόρακας κοράκου μάτι δεν βγάζει. Όμως όπως πολύ σωστά παρατηρεί η Daily Beast, μόνον άτομα με ναρκισσιστική προσωπικότητα σαν του Στρος-Καν τον υπερασπίζονται.

Άλλωστε αν ρωτήσει κανείς όσους πραγματικά μπορούν να καταλάβουν όσους καταλαμβάνουν θέσεις ισχύος στη διεθνή πολιτική αρένα, και που φυσικά σκαμπάζουν κι από πολιτική ψυχολογία, ο Στρος-Καν, όπως και ο ξυλόσοφος φίλος του, είναι κατά τα φαινόμενα κλινικώς νάρκισσοι. Και είναι γνωστό ότι οι νάρκισσοι, ιδιαίτερα της πολιτικής, είναι συνήθως εκτός τόπου και χρόνου. Λυπάμαι πολύ που δεν ζει πλέον ο Λουκιανός να πιάσει το Λεβί και να τον κάνει τ' αλατιού όπως συνήθιζε με κάτι τομάρια ξυλοσόφους σαν κι ελόγου του...

Περισσότερα για την ηλιθιότητα του ρατσιστή Λεβί και της ακόμα ηλιθιότερης γαλλικής "ιντελλιγκέντσιας" μπορείτε να διαβάσετε σ' ένα ευστοχότατο σχόλιο που δημοσιεύτηκε μόλις από τον Economist.